Üzgünüm, hayatımdan yoruldum apansız bir gece yarısı,
Dindiremedim yirmiyedi yıllık hazin ağlayışlarımı...
Dur diyemedim bedenimi buruşturan zamana,
Hissiz karanlıklar sayfasına yazdım şiirlerimi sebepsiz
Kopuştu, kaçıştı görmeden duyduğum acılar
Hayalin soğukta buğuluydu, sisliydi adeta
Bir şeyler sayıklıyordun, bir şeyleri anımsatıyordun öfkeyle
Ben ise esirdim, kan çekilmişti damarlarımdan...
Alemler açılıyordu seninle, alemler yıkılıyordu.
Ne bu serzeniş ne bu vazgeçilmez tavırlar diyemedim.
Bağlıydı ellerim, büyülüydü gözlerim gözlerine değince,
Ah boğuluyordum seninleyken, sensizlikten...
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 20:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!