Yine hava karardı, yemek vakti.
Masada iki tabak, iki çatal ve bir kişi. Sandalyede iki.
Alışkanlık iş de, alıştırmışım kendimi hep ikiye.
Hala biletleri bile iki alıyorum. Sinema, tiyatro, hatta otobüs.
Her an geleceksin diye,
Yolda yürürken solumu boş da bırakıyorum.
Koluma rahat girersin diye.
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta