Hayatım Şiiri - Onur Alan

Erzurum'un karlı dağlarında doğdu yüreğim.
Bir yanım köy yollarında toprakla hemhâl,
Bir yanım Oltu’nun taşıyla, rüzgârıyla yoğrulmuş...
Çocukluğum; dağların serinliğinde,
Sessiz uykulara türküler fısıldayan anamın dizlerinde geçti.

Sonra Çanakkale’ye düştü yolum.
Yenice’nin yeşilinde soluklandım,
Çan’da hayatı tanıdım, kalabalıklar içinde kendimi dinledim.
Her şehir içime bir ses bıraktı,
Her sokak bir şiir oldu bende.

Erzurum'da edebiyatı soludum.
Her dizede insanı, her sözcükte memleketi aradım.
Ve şimdi Ankara’dayım…
Bir devlet okulunun duvarları arasında
Kalemimle yürek yontuyorum,
Geleceğe harf harf umut ekiyorum.

Bir yuvam var;
İki cennet parçası kızımla tamamlanan.
Ve bir ömür boyu omuz omuza yürüyeceğim eşimle anlam bulan…

Ben; üç şehrin hatırasını cebinde taşıyan,
Kalemini yüreğiyle yoğuran
Ve hayatı şiir gibi yaşayan bir öğretmenim…

Ben;
Kökü dağlarda, gözü ufukta,
Söze inanan, suskunluğu dinleyen,
Hayatı şiirle anlatan bir yolcuyum…