13.03.2001 Ankara/YENİMAHALLE
Her gün ağlıyordum sana olan özlemimden.
Kalbini kırdıysam eğer özürlerim en içten.
Bir çocuk büyüdü yoksullukların içinden.
Nereden bilsin sevmeyi, anlamaz dilinden.
Kaleminden kanlar akar, gerçek kafiyeler.
Hayatını şiire adadı ama değeri hiç bilinmez.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta