hayat
zor gelir
geceleri
birkaç sayfa ve hüzünlü melodiler
tutar ellerimden
yalnızlığıma sarılırım
uyuyakalırım
elimde birkaç sayfa
kulağımda neyin ağıdı
omuzumda...
ellerimde
hüzün dolu sararmış yapraklar
gözlerim ressamın fırçası
beynim bir tuval olur
kalbim ağlar
tuvale renksiz boş vuruşlara
kaybedilmiş zamanlarıma
derken ellerim...
boş mudur gerçekten yaşanılanlar
renksiz sandığım hayat vuruşlarım
kalan izleri görürüm
beynimi kemiren
amacım
sulamak gonca gülleri
severim
onu ve eserlerini
gözlerim
bitkin
yorgun
yaşlı
arar...
genç yaşta
saçlarıma yağan karlar
kanamakta olan gençliğim
değil boşuna bilirim
benim varlığım
insanlar
onlar...
ne elimde bir karanfil
ne bahçemde bir gül
bilirim
gelecek...
her gün dallarımdan
düşen bir yaprak
bilirim yer açar...
ya ben
ya benim...
Kayıt Tarihi : 5.9.2011 20:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!