Hayatı Sevmek Şiiri - Şehmus Kartal

Küskünüm ben hayata, sakın ola demeyin,
Küçücük şeyler ile, mutluluğu deneyin.
Uzatın elinizi, dostluğa çağrı yapın,
Kalbinizdeki kini, nefreti söküp atın.

Günün ilk ışığıyla, uyanınca yataktan,
Gülücükler dağıtın, çevrenize yakından.
Hayattan zevk almanın, esrarı gülmektedir,
Bunu her dem yapanlar yürekten sevmektedir.

Somurtarak durmayın, gülerek durun biraz,
Yaşamaktan bıkmayın, neşeniz olsun biraz.
Gülerek zevk alınız, tatlansın damağınız,
Asmakla bozulmasın, gül gibi yanağınız.

Mutluluğu uzakta, aramayın bulunmaz,
Çiçekler bu mevsimde biz olmadan açılmaz.
Bizler için açıldı, doğada bütün güller,
Bir sevgi yumağına, dönmeli bütün eller.

Sevgimiz hep birleşsin, tükenmeden yayılsın,
Çevremiz gül kokusu, nakışlarla süslensin.
Süslensin bütün gençlik, açılsın hanımeli,
Dünyada güzel olan, her şey de insan eli.

Bülbüller her baharda, aşık olurlar güle,
Kalplerde yer vermeyin, üzüntü gitsin ele.
Hayat bulsun gönlünüz, boşa geçmesin heran,
Cıvıldaşan bu bahar, kısa sürecek zaman.