İnsan yaşlandıkça
Öfke duyuyor her yeni doğan güne
Denize nazır banklarda
Değişen yüzlere
Sarmaş dolaş çiftlere
Ve Camii avlusundaki güvercinlere
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Keşke bütün denemeler böyle olsa be şairim.
Harika bir şiir ve hayata dairdir zaten yazdıklarımız.
sevgi ve selamlar devam Hüseyin Doğan şiirlerini severek okuyorum teşekkürler dost yürek.saygılarımla
Ölen o kadar çok şey var ki
Yaşarken
Ölümün kendiside gelse
Bazen
artık alacak
değerli hiç bir şey bulamaz içimizde
Pervasızca çılgınca yiten yitirilen her şey için çok geçtir.,
Çok haklısın dostum, o körebe oynadığımız günlerden bugüne saklanan aslında bizim yaşamımız oldu, akıp giden de...Biz gözlerimizi kapatırken, bir takım insanlar çoktan sobe dediler bile... Ölüm bile posamızı alır...Ne kaldı ki bizde..Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta