Analitik bir düzlemde,
Biçimsiz bir doğruydu hayat,
Onu biçimselleştirmeye çalışanlarla doluydu kâinat…
Aslında her şey bir mizah tablosu/ydu,
Bir tiyatro sahnesinin şaka/dan oyunu/ydu…
Hayat; sana, bana, ona göre ayrı algı,
Aslında her şey halüsinasyon, yanılgı…
Ne dün ne yarın, hayat; kocaman bir şimdi/ydi,
Dünden ve yarından daha sahici/ydi…
Hayat; bir rüya misali bir gelmiş bir gitmiş,
Bir kuşbakışı gibi elimizde kaldı geçmiş…
Hayat; çok açmış gibi sofraya oturmak/tı,
Ne kadar yersen ye sofradan aç kalkmak/tı…
Hayat; ekmek hamuru gibi kulak memesinde,
İnsanlar unuttular; ölüm hep enselerinde…
Aslında hayat iki perde;
Bebeğin sımsıkı kapanan elleri,
Ölünün açık kalan gözleri…
Kayıt Tarihi : 10.12.2008 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne kadar yersen ye sofradan aç kalkmak/tı…
Güzel bir anlatım şekli, kutluyorum..
Dünden ve yarından daha sahici/ydi…
....................................................................güzel bir şiir tebrikler...dün varmı ki yarın zaten yok..'yaşanan an' dır hayat..
TÜM YORUMLAR (5)