Hayata bir borcum/uz var
O da
Yaşamak
Amma velakin
Bu iş nasıl olacak
Ne zaman zaman
Ne mekan mekan
Ne de insan insan,
Çığırından çıkmış bir dünya
Bozuk düzen/i icabı
Şaşırmış yolunu
Aynı zamanda da
Olmuş bizimkisi
Ayak uydurmuşuz
Tutuşmuşuz elele
Ver elini çıkar
Ver elini avanta/j
Gazamız mübarek olsun,
Aynaya baksak
Kimin umrunda ki
Biz biz değiliz artık,
Kabahatimiz
Özürümüzden büyük
Hep bana hep bana
Rabbena,
Olmuş
Dinimiz kitabımız imanımız
Para,
Gerisi
Çeksin ceremesini
Ne güzel ne güzel
Vurdumduymaz bir dünya,
Denilmiş
Kader,taksirat
Bahtı,alınyazısı
Dünyaya gelmek
Bir nevi cezası,
Gel de yaşa şimdi
Her şey sanki
Zehir zemberek,
Üç günlük ömür
Bir nevi imtihan,
Şükür icabı
İsyan yok,itiraz yok
Bol bol itiat
Yoksa vay haline
Çekeceğin var öbür dünyada,
Doğduk
Büyüdük
Öldük
Acaba bu neye hizmet
Koptukça her gün kıyamet,
Bize ne soran var
Ne de bizi hesaba katan,
Biz neyiz ki, biz kimiz ki
Beki de hiç bilmememiz
Gereken bir durum,
Bu
Belki bir tiyatro
Belki de bir senaryo
Bize de düşen rol ise figuranlık
Boş bir kovana
Bir nevi
Yataklık,
Yalakalık...
* Berlin, 29.11.2024 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 29.11.2024 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan, hayata değil o hayatı verene borçludur ki, o borcunu da ancak hayatı kendisine bahşedene hakkı ile kulluk ederek ödeyebilir. Bu kulluğunu ihmal etmeyenlere artı olarak, gideceğimiz ahiret yurdunda, sonsuz saadetlerin yeri olan baki cennet yurdu verilecektir.
Hayırlı tercihler.
TÜM YORUMLAR (1)