Ruhumda bir feryat,dilimde bir ah
Sanki kalbim sökülüyor yerinden
Ellerime kar yağıyor simsiyah
Ömrümün yıldızsız gecelerinden
Ufkumun belirsiz çizgilerinde,
Hicran denen yüksek dağlar görünür
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta