Hayat ve vicdan Şiiri - İbrahim Küçüker

GEÇ UYANAN VİCDAN GEÇMİŞİ DEĞİŞTİREMEZ!...
Ey uyya kalmış vicdanlar; size bir şey söyleyim mı?...
Siz vicdanınızı döşek eyleyip keyifle uyurken yine de ben vicdanınızın sabahına güvenerek acıdan ölmedim, acıdan ölünmüyormuş.....
Ama inan içim çöl gibi ıssız...
Senin beni ıssız bıraktığın yerde benden unutmamı beklerken...
Ama unutmak öyle açıp kapatabildiğim bir elektrik düğmesi değil ki... git deyince bellekten gitmiyor yaşananlar....
Bence biz ölümü unutmayalım!...
........!.......?..........
Ölümü .....UNUTMA ÖLÜMÜ ve yaptıklarını, ettiklerini..... Nasıl unutabiliriz ki, hem niye unutalım, niye unutasın, niye unutturulasın VARSA EĞER EBEDİ BİR HAYAT?...
O zaman gerçek vuslat, kurtuluş ve hesaplaşma var....
YAŞAMAYA KATLANMAMIZI SAĞLAYAN TEK ŞEY KESİN BİLGİ... Neyse ki öleceğimizi biliyoruz...
ÖLECEĞİZ bir gün !......
Asrın sesi ordan sesleniyor " ZALİMLER İÇİN YAŞASIN CEHENNEM......
Cennet ucuz değil CEHENNEM DAHİ LÜZUMSUZ DEĞİL!...

Aralık2024