Hayat Şaşırtmaya Alışmış

İçimi alıp götürürken
Bir parçam ayrılmıştır bütünden

Bal olmuş bir emek gibi özden
Vagonlar boyu yürürken

Son düzeltmeleridir ressamın
Uzun uzun süzgün bakışlar

Bir bilinmeze değil mi akışlar
Nasıl parçası ayrılır tamın

Demeler susuyor durgun
Örtüyor zaman tipisi atışları

Kaderin ara renk katışları
Sahilde, dalgalarda yorgun

Çiçek, gülücük, bakış yapışmış
Gitme denmez, kal denmez

Sözle sözcükle ödenmez
Hayat şaşırtmaya alışmış