Hayat işte; yönünü bilmeyen bir rüzgar gibi
Bazen gülümsüyor en üzgün anında
Bazen de tokadını indiriyor, mutluğunda
Savuruyor bir yandan ötekine ansızın
Bir hüzün kaplıyor içini sebebsiz
Kim bilir belikide sebebi belli; ama nafile
Çaresizlik arkadaşın, yalnızlık sırdaşın oluyor işte.
Duyguların karmakarışık; okyanusun azgın suları gibi dalgalı,
Sürüklüyor seni acımadan hayat sandalı,
Uzat elini yardım iste; isteyebilirsen kim anlar dilinden?
Kimseye dökmezsin ki içini; çaresizsin dünden.
Aç ellerini semaya yalvar; kurtul kurtulabilirsen,
Ya aklına kulak ver ya duygularına yenil; yenilebilirsen.
Doğrusunu biliyorsun; hayata yeniksin mücadele et;
Edebilirsen.
2002 Samsun
Kayıt Tarihi : 25.8.2009 23:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!