Hayat ne ister Şiiri - Servet Balıbey

fırtınaya tutuldum, kara bulut kaderim
akıyorum hayata, bir garip derbederim
çıkmaz sokakta buldum, kendime geldim yalnız
ayağa kalkmak cüret, tükenmiş bir bedenim

yağmurlarla yıkandım, yalnızlığın yağmuru
bulandım toz toprakla, özümsedim çamuru
lakin direnişteyim, suan serzenişteyim
benden yana yağacak, şu göklerin yağmuru

yoğur beni ey hayat, sına zorlu sınavla
adam et beni koca, şu el ve tırnaklarla
tırnağımı değişmem, en kıymetli güzele
kuyudaki tek dostum, çıkarım tırnaklarla

hayat, ben anlıyorum adam etmek istersin
yeri-göğe, çöpü-öze, takas etmek istersin
her zerrede bir mana, her izbede manzara
sende mana kıymetli, onu bulmak istersin

kendimi buldum artık, avuç kadar toprakla
kök salan bir çimene, sarmalanmış dostlukla
anne gibi her zerre, hayatı onaran güç
toprak olmak isterim, düşünerek merakla

ey hayatın özsütü, besle anne göğsünde
senden türedik çamur, yaşıyoruz dibinde
sen hayatla dolusun, İlahın muştususun
sende doğacak haber, müjdelerin ruhusun

sana basan ayağım, utanır ey can dostum
sana vuran kazmaya, rızkı veremeye koştun
nasıl bir cömertlik bu, ey benim güzel atam
hayat yaratır sevgin, sen insanlığa tutkun