21 Ekim 1981 - 09 Eylül 2019
Bak,
nasıl da uyandı içimizdeki sessizlik,
camın kenarında sigara içerken, biri kulağımıza üfledi sanki hüznünü,
oysa hiç kimseyi yüz üstü koymadık, o bol ağrılı geçmişimizde,
ya da kimseye eskitilmişlik bırakmadık…
hep en ağır yük bize kaldı bilirdik, hep evlerin mobilyalarını ben boşaltırdık,
ve ev sahipleriyle, kamyoncularla muhatap olurduk,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta