Hayat kitabı. Şiiri - Mustafa İleri

Oturdum,günün her hangi bir saatinin birinde
Hayat kitabını yazmak için
Ucundan mı,bir köşesinden mi,
Yoksa ortasından mı veya bu günden mi diye
Düşünürken o an icin
Düşüncler başkalaştı
Gözler farklılaştı,bakışlar değişti
Dil uymadı kaleme
Düşünceler yoğunlaştı

Kağıt kabul ediyordu kalemin yazdıklarını
Ama gerçekler ama yalanlar
Ayırt edilmiyordu birbirinden o an
Beyaz sayfalar bitip tükenmek bilmezdi
Kara kara harfler her sayfayı işğal ederdi
Geliş ve gidiş hayat olarak deger bulurdu
Nefes,ayakta tutardı canlıydık işte
Mevsimlere ğöre ğiyinirdik,yerdik,icerdik
Alınteri uğraşların sonucuydu
Kar olarak neler gördük.

Zamanlar hesapları alt,üst ederdi
Döndü,dolaştı,büyüdü,kücüldü hayat
Güldüm,ağladım,tok oldum,aç kaldım
Yürüdüm,koştum,yattım,uyudum
Genç fidandım meyvalar verdim,olgunlaştım.

Kalem yalan söylemezmiş notlarda
Yalan dersin belki,ğeriye dönüp baktıgın zaman
Sıgmadıgın yerler oldu bazen
Dolduramadıgın mekanlar boşta kaldı
Yorgun bedeninle,gönlün ihtiyar olsa
Maziydi deyip gecersin eski zamanlara
Sevdiysen yüreğinle kalmıştır ah desi
Zamanlarki mutlulukları unutturamaz
Hüsranlar eksik olmadıysa başından
Çekilmez derdinbazen,bu hayat.

Bir bir hem okumuşumdur
Hemde yazmışımdır yaşayarak
Hayat sayfalarını her gün tek tek
Acıya üzüldügüm,sevinceğüldüğüm
Zamanlar:sana hayat işte budur dedirtmiştir.

14.09.2004 Yıldıztepe