Ne de çok gelirdi kırklı yaşlar…
Çocukken.
Kırka bastıktan sonra
herkesin ağrısı oluyor;
bir yeri ağrıyor… diye.
“Kırka gelen ölsün!” derdim.
…Kırk sekizinde öldü annem.
Günler… ne çabuk geçti.
Çok uzun zamandır,
annemin öldüğü yaşa
abilik edecek yaştayım.
Nafile!
Azmış yaşam…
Şaşkınım.
Yastayım…
Kayıt Tarihi : 13.10.2025 01:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!