Bir bahar sabahı bıraktım masumiyetimi
Güneşin doğmak üzere olduğu
Pembe bir gökyüzü zamanı
Deli dalgaları arasına atıp
Ege’nin
Gözlerime dolan tuzlu suyunda
Vedalaştım
Gecenin kızıllığını yansıtırken karlar
Hoşça kal dedim
Kadınlığıma, insanlığıma
Bir avuç kızıl karla örttüm yüreğimi
Ve içinde
Sevgi adına yaşanası bildiğim
Bütün güzel duygularımı
Şimdi
Bronz tenlerden akan bu yaz sabahı
Buz tutmuş yüreğimi ve hüznümü
Alıp yanıma
Arkamı dönüp gidiyorum
Hayat
Kırgınım sana.
Kayıt Tarihi : 20.5.2006 08:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!