Hayat Dediğin…
Hayat dediğin bir rüzgâr gibi
Eser geçer, bırakmaz iz gibi
Bir bakarsın çocukluk bitmiş
Bir bakarsın saçlar ağarmış
Dünya dediğin bir yol, bir sefer,
Varır son durağa, geçer gider.
Beşikte başlar ilk yolculuğun,
Gülüşle başlar her çabaların.
Bir ömür sürer serüvenin,
Gelir son bulur da biter gider.
Bazen bahardır, açar çiçekler,
Bazen kıştır, döker kar, emekler.
Kimi ağlarken bir köşede yer,
Kimisi sevgiyle öpüp gider.
Sabah kalkarsın umutla dolup
Akşam yorulursun yükle solup
Ne sevinç kalır ne de sitemler
Hepsi geçer, hatıra ederler
Dünya dedikleri bir konak yeri
Misafirsin, çok kısadır süresi
Dört mevsimlik bir masal misali
Bahar güler, kış olur vefa misali
Bir bakmışsın gençlik uçmuş elden,
Saç beyazlamış, düşmüş dizlerden.
Geç kalmışsın nice sözlerden, sen
Ancak susarak öğrenip gider.
Nice hayal, nice yarım kalan
Nice dostluk, sonunda yalan
Malın, mülkün, şöhretin yiter
Geride sadece izler biter
Makam, servet, şanla oyalanma,
Nefsin peşinden koşup aldanma.
Bir mezar taşında kalan adla,
İnsan ne varsa silip giderler.
İnsan bir yolcudur yolda kalan
Kimisi gül toplar, kimisi yalan
Bir nefeslik ömrün kıymetini bil
Günü yarına bırakmadan sevil
Bazen ağlarsın, bazen de güler
Kimi kırılır, kimi seni över
Ama sen ol, hak ile yürüyen
Karanlıkta bile ışık süren
Bir hoş seda bırak geride sen,
Bir gönül yap, bir yetimi giydir.
Bir dua alsın ardından giden,
İyilik ektikçe yeşerir gider.
Zaman dardır, anlar kıymetli,
Bir nefeslik ömür elbetli.
Bir gün gelir Azrâil elçili,
Kalbe dokunup çekip gider.
El uzat düşene, derman olana
Köprü kur, kalpten kalbe uzana
Gerçek olan budur unutma sakın
İyilik eken, bulur hep yakın
Hayat dediğin bir nefes kadar
Başlar doğumla, biter mezarda
Geriye kalansa bir güzel adın
Hayra yazılmışsa, işte muradın
Unutma ki bu yol sonlu yoldur,
Nice sultan bile ona boyundur.
Kimse baki değil, ne mal ne puldur,
Sana kalan hayır, sevap, bir de kulluktur.
What You Call Life…
Life is like a wind you say
The work passes, does not leave a trace, like
Next thing you know, childhood is over
Next thing you know, the hair is gray
The world is a way you say, one time,
It arrives at the last stop, it passes.
Your first journey begins in the cradle,
Every effort starts with a smile.
Your adventure lasts a lifetime,
It comes to an end and it ends.
Sometimes it's spring, flowers bloom,
Sometimes it's winter, it pours snow, labors.
Who eats in a corner while crying,
Some people kiss and leave with love.
You wake up in the morning filled with hope
You get tired in the evening, fade away with the load
There is no joy left, nor reproaches
They all pass, they remember
A mansion place they call the world
You are a guest, the time is very short
Like a four-season fairy tale
Spring laughs, winter becomes like loyalty
The next thing you know, youth has flown out of hand,
Hair turned white, from fallen knees.
You are late for many words, you
Only by silence will he learn and leave.
How many dreams, how many unfinished ones
Nice friendship, finally a lie
Your property, your property, your fame is yiter
Only the tracks end up behind
Do not linger with authority, wealth, glory,
Do not run after the soul and be deceived.
With the name left on a tombstone,
People erase everything they have and leave.
A human is a passenger who stays on the road
Some collect roses, some lie
Know the value of a breath of life
Be loved before leaving the day for tomorrow
Sometimes you cry, sometimes you laugh
Who breaks, who praises you
But be you, walking with the truth
Lasting light even in the dark
Leave a pleasant sound behind you,
Make a heart, clothe an orphan.
Let him take a prayer, then the one who left,
When goodness is sown, it flourishes.
Time is tight, moments are precious,
A breath of life, of course.
One day the messenger of the Reaper will come,
It touches the heart and goes away.
Stretch out your hand to the fallen, to the one who cares
Build a bridge, reach out from heart to heart
Don't forget that this is the truth
He who sows kindness, finds it always close
As much as a breath of what you call life
It starts with birth, ends in the grave
What's left is a beautiful name
If it is written for good, here you have succeeded
Remember that this path is a finite path,
Even Nice sultan is tall to him.
No one is eternal, neither goods nor stamps,
What is left to you is good, thawab, and a servant.
Kayıt Tarihi : 16.4.2025 16:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
