Bilinmeze giden bir yolculuktu hayat,
Canımı yakan her tavrı ve hareketiyle.
Zor olan neydi bilmiyordum,
Kolayı gören ender insanlara gıptayla bakarken,
Umutsuzca martıları besliyordum aldığım simitle.
Bir vapur seyahati ile Kadıköy’den ayrılırken,
Sadece düşüncelere dalıyordum puslu İstanbul akşamlarında.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta