Hayat Bu Şiiri - Ali Ulvi Şahin

Dağıtır miras yedi
Eşe, dosta,
Yeni yetme ahbaplara…
Gören gelir…
Balık kokusu almış
Eşek arıları gibi,
Kapıp kaçmağa…
-Acaba bilmez mi, derim;
Dostların sahte,
Aferinlerin asılsızlığını.
Tamam! Salak; salak olmasına da…
Bu kadar da mı salak?

Öyledir büyük reisler.
Yiyin, için,
Eğlenin gönlünüzce.
Sınır ne demek?
Keyfe sınır mı olur?
Boş verin; yazığı, yasayı,
Alın işte: ele geçirdik,
Parayı, piyasayı…

Camiler yaptırır
Sonradan Müslüman;
Canı gider, verirken,
Kolay mı oldu?
Yıllarca, haram helal demeden
Biriktirmek…
Ama çare yok,
Başka yol: hiç yok,
Çocuklar okutur: okullarda,
İyilikler yapar,
Göstere, göstere…
Fakir fukaraya:
Yardımlar gönderir,
Ramazanda, bayramda.

Hürmet eder kılıbık:
Buyur karıcığım!
Emret sultanım!
Dur! Ben yaparım…
Üzülme:
Ben üzülürüm senin yerine!
Canım!
Bir tanem, nar tanem!
Olmadı: Kar tanem!

Ve… Hepsi bilir ki müsriflerin:
Çarçur ettiği bu değer;
Zerre kadar, hakkı değil.
21 AĞUSTOS 2