Gözlerin gözlerime deydiği zaman,başımı omuzuna yaslayıp uyumak isterdim.
Ve zamanın durmasını beklemeden,ruyanın içinde, yeni bir ruyaya dalmak isterdim...
Şimdi bir nefes kadar yakınım sana; lakin gittiler önümüzden ve kalbi suskun bir adamdır diyip kaderimizi çizmek istediler.
Puslu bir ayna gibi, bulanık bir su gibi görünüyorlar...
Garip olan ne biliyor musunuz, biz onların gecelerini bilmeyip; onlar ise gündüzlerimizi bilmeleridir.
Kayıt Tarihi : 14.4.2015 14:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!