Hayat bana gülmedi

Ben hayatı hiç tanımadım senin tanıdığın kadar
Ben işimi yaptım, yoluma baktım hepsi o kadar
Kendimce çizdiğim bir yola saptım ve battım
Ama dönüpte bakmadım ardıma
Bana yardım edin diye el uzatmadım
Kendimi kendi vicdanımda yargıladım
Sen hariç hiç müebbet yatmadım
Herşeyin hesabını verebildim kendime
Ve hepsinden aklandım
Bir sende suçlu buldum kendimi
Kendi kalemimi kendim kırdım
Dayanamadım sonra affetim, müebbete bağladım
Ben hiç şanslı olamadım senin kadar
Hayat hiç yüzüme gülmedi senin yüzüne güldüğü kadar
Ben hep çıkmazların içine düştüm bazende düşürüldüm
Biliyormusun ben hiç yürüyemedim,
Yürümeye çalışırken mecburen süründüm
Kader hiç benden yana yazmadı, hep karaladı
Sana kapıları sonuna kadar açarken
Bana sadece birazcık araladı
Ben hep mutluluğu aradım, hep peşinden koştum
Oysa mutluluk hep seni aradı, o sana yalvardı
Ben soğuk yorganımın altında titreyip üşürken
Kendi kendimi yargılayıp nerde hata yaptım derken
Sen yargılanmamışları değil yargılanmışları yargılıyordun
Ve hep kendine göre karar verip karalayıp, aklıyordun
Sonrada ben masumum diye ağlıyordun
Çünkü ben insanları tanımıyordum,
Oysa ki sen herşeyi biliyordun
Ve sadece işine gelenleri kullanıyordun
Ben hiç güneşi görmedim, senin görebildiğin kadar
Hep karanlıklarda saklandım, dayanabildiğim kadar
Korkularımla yüzleştim, neden korktuysam o geldi başıma
Kimse hiç bakmadı benim yüzüme, gözüme ve kaşıma
Hep bir başıma yedim yemeğimi, kime dostum dedimse düşmanım oldu
Zehir koydular, kan doğradılar hep ekmeğime,aşıma
Hiç gülemedim senin gülebildiğin kadar
Gülmeye çalıştım sadece hepsi o kadar
Hayat beni çoktan bırakmıştı ilk durakta
Ama ben bırakmadım bekledim gelir diye inatla
O gelmedi ben bekledim, gelmez bekleme dediler
Karşıma geçip gülüp eğlendiler
Bu ne kadarda salak, belkide delidir dediler
Ama aldırmadım bekledim,
Hiç giden geri gelir mi dediler, ama ben bekledim
Umutlarımı umutlarıma ekledim, yarın olsa diye bekledim
Yarınlar geldi geçti ben yine yarınlara yarınları ekledim
Kar yağdı üzerime, sulandı gözlerim
“Ne o ağlıyormusun? ” dediler hayır ağlamıyorum dedim
göz yaşlarımı sakladım, sevinme sonrasına
nefretimi bıraktım gitti soğuk rüzgarların ardına
ben hiç senin kadar şanslı olamadım
sadece birazcık şans yüzüme gülsün istedim
senin ayaklarına serildi, benim peşinde koştuklarım
hep aleyhime oldu konuştuklarım
sustum neden sustun dediler
ben hiç insanları tanıyamadım, senin tanıdığın kadar
sadece bir dost aradım, peşinden koştum
aldım yüreğime koydum bulabildiğim kadar
ben mutlu olamadım ki, inşallah sen mutlu olursun yar..