hayata hep güldüm
yaramaz bir çocuk gibi
hayatla dalga geçtim
alay ettim,nanik yaptım
ama nafile,
hayat bana hiç gülmedi
tekrar gülmesini bekledim
acısın diye yüreğimi kanattım
bir ara nasıl olduysa kentimi terkettim
sobelenmiş düşlerin sığıntısı oldum
bir tebessüm bağışlar diye
o acımasız yüzüne iltica ettim
ve sonra pılımı pırtımı toplayıp
kendimi terkettim (...)
04.Nisan 2018
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 4.4.2018 14:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!