Hayat Arkadaşım Şiiri - Bilal Bildik

Gönlümün sultanı, kara gün dostum
Gönlü tok, yüzü ak, biricik eşim
Yürüyen ayağım, tutan elim
Kalbimdeki sevgi yumağım
Beni ben yapan her şeyim

Sen tanıdığım mükemmellik
Ya da tanıyamayacak kadar
Asil bir kadın
Can dostum, hayat arkadaşım
Gönlü zengin kalbi pak sultanım
Dünüm, bugünüm, yarınım

Dostum, sırdaşım
Hayır olmadı içimdeki ben
Buda yetmedi varlığım
Yaşama tutkunluğum
Ve sen özüm, sözüm, doğrum

Asil kalplim
Farklılığım, tamamlayanım
Elim, kolum, ayağım
Çektiğim nefesim
Hislerimin aynası
Yalan dünyadaki doğrum
Biricik eşim, hayat arkadaşım

Ve ben;
Dünyanın sana ait olduğu için
En şanslı olan erkeği
Biraz vefasız ama
Sen dolu kalabalık
Ve yine ben,
Alelade ama sen dolu birisi

Yüzüne seslenemediklerimi
Bağırarak yazdım bu satırlara
Yüreğim doluydu ama yetmedi
Seni anlatmaya yetmedi kelimeler
Hepsi sıradan kaldı seni düşündükçe
Tıpkı ben gibi,
Layık olamadı hiçbiri sana