Kemeraltı çarşısından alınan bir pantolon gibiyim
Hiç ihtiyaç yokken ve öylesine belki giyilir diye
Kimine kısa geliyorum çekiştirip duruyor oradan oraya
Uğraşıyor üşüyen bacaklarını kapatmaya,
Yetemiyorum, yetişemiyorum daha da iç içe geçiyor ilmeklerim
Daha bir kısalıyorum sanki hırpalandıkça
Kimine ise uzun, kıvıran oluyor, rengim kıvrımlarımda ağırlaşıyor,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta