Hayallerim Yan Yana Şiiri - Hasan Arpaci

Bir kırsalda doğarsın,
Ulu orta yaşarsın.
Acıkırsan bir somun yer,
Susayınca,
Bir naşrapa su içer,
Yılda bir kez,
Kara lastik bekler,
Kavuşunca coşarsın.

Sonra yaşına göre,
İlk okula gitmenin,
Taylar gibi seyirtmenin,
Hayatı öğütmenin,
Tadını koşaraktan yaşarsın.

Her sabah bir odunla,
Varırsın okuluna.
Her gün sıra olarak,
Türk’üm doğruyum deyip,
Girersin sınıfına.

Zengin fakir diye,
Çocuklar ayrılırdı.
Herkesin konumuna,
Tek tek bakılırdı.
Sıralar da oturmak bile,
Ona göre yapılırdı.

Şiir yarışmasına,
Herkesler katılıyor.
Öğretmen benim şiiri,
Okumadan yırtıyor.
Babam dan dolayı bana,
Gözlerini ağartarak,
Söyledi sen den asla,
Bir nane olmayacak.

Bilmez ki bu hocalar,
Okul bitince herkes,
Her yana dağılacak.
Kimi köyde kalacak,
Kimisi okuyacak.
Bir daha asla kimse,
Birlikte olmayacak.

Köy bir yana,
Dağ bir yana
Sen bir yana,
Ben bir yana,
Hayallerim yan yana,
Yükledik kaderi gene,
Yüce Allah’a...

Hasan Arpacı,1973,Ortalıca,Tosya