Hayallerim Uykuya Dalıyor...

Kimler girdi hayatıma bir gülüş eşliğinde,
Kimlere veda etti yüreğim, kan ağlayarak.
Mutluluğun resmini çizdim astım yüzüme,
ardını da gören olmadı zaten.
Salkım ağaçları vardı düşlerimde pencere kenarından saatlerce izlediğim,
Sakin bir çocuk oldum,
İskemleden düşme korkusuyla oracıkta uyuya kalan.
Asi bir genç oldum ardından serseri diye çağırılan.
Firar ettim asıl hayatıma ama aslı daha geç anlaşılan bir hayaldi yaşadıklarım.

korkularımın salgıladığı kukuyu aldı hayat
bir köpek gibi ardıma koşuyor
kaçıyorum
biliyorum adımlarım imkansız yolları çiğniyor.
çıkmaz sokaklar karşımda,
gölgem, ihanetle tavla atıyor.
bahisler üstümde, adıma zar tutuluyor...
hayatın kanlı dişleri arasında Hayallerim uykuya dalıyor...

Ölesiye yalnızlıklar yaşadım...
Sessizlik hücresinde nabzımın atışıydı dinlediğim tek ensturman.
bana ayrılıkları verin alın bütün aşklar sizlerin olsun,
dudaklarımı ısırıp ağladığım günlerin dantelasını ördüm,
kirpiklerimle...
karabasan bir gece uykusunda nişan aldım kabuslarıma,
en karışık yüzleriyle vuruştum benliğimin
korkak oldum kaçtım,
kimsesizliğimden.
ve küçük bir kadın oldum yalnızlığımın acımasız kollarında...

ölesiye ayrılıklar yaşadım...
masallar yazdım aşka,
kimseler bilmedi terkedilmişliğimi...
gün yarıya vururken ağladım geri de kalanlara...

ölesiye pişmanlıklar yaşadım,
dudaklarımda keşkeler,
gün hüzne bırakırken nöbeti kapadım gözlerimi