:
Hayallerde Kalan Mutluluk..
Hayat hiç gülmedi yüzüme,
Acılarla besledim ruhumu.
Yine de hiç pes etmedim,
Omuzlarımda bir dünya yükü.
Bir şiir yetmez, biliyorum,
Bu koca ömrü anlatmaya.
Tek başıma çıktım ben bu yola,
Yavrularımı babasız büyütmeye.
Yakınlardan medet ummadım,
Kendi gücüme güvendim.
Güvenmekten çoktan vazgeçtim,
Bu yüzden kendim seçiciyim.
İnsanlar kalleşlik yapsa da,,
Hayvanlar hep sadık kalır.
Verdiğin ekmeğin kıymetini,
Onların vefalı gözleri bilir.
Bir ömür mutlu olamadım,
Varsay ki yaşamayan bir insandım,
Mutluluk bende sadece bir hayaldi,
Düşlerimde yaşıyorum o güzel günleri.
Ruhum yorgun, kalbim buruk ama,
Yine de hayallerimden aldığım umutla
Başlıyorum uyandığım her yeni güne,
Çünkü biliyorum, hayaller yalan söylemez.
Fakat şimdi şu an bugün anladım,
Mutluluk saklanacak bir şey değil.
O, cesaretle gerçeğe dönüştürülmeli,
Ben de hayallerimi birer birer yaşamalıyım..
Şimdi gülüşlerim hayalde değil,
Yüzümde parlayan güneş misali.
En büyük huzur ve mutluluk bilin ki,
Beni anlayan birini bulmakmış meğer...
Nurgül Ankara
Nurgül AnkaraKayıt Tarihi : 26.9.2025 16:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!