O; zihninde yıldızlarla konuşan bir adamdı,
gerçeklikle rüyayı karıştırırdı.
O; ruhunu yangınlarla besleyen bir kadındı,
sevgiyle öfke aynı anda dökülürdü dilinden.
Biri sustuğunda, diğeri bağırırdı.
Biri kaçtığında, diğeri peşinden ateşle koşardı.
Aşktı bu; ama ilâçsız bir aşk…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta