Dağlara baktı haklı mı dağlar
Verimli buldu sütü ama eşit bölünce paylar
Bu ne cehalet bu devirde akıl alır mı sandılar
Sevgisi basiretsiz hemencecik ağlar
Güzeldir hevesleri bir umut da sağlar
Peki ya kurtulmak isteyen kim
Ey yıllar yılı bekleyen yeni çağlar
Köstebek kızıla çalıyordu yüzünü
Sarımsak beyaz sağlık diyen özünü
Közde erittim kömürü hükmü yok hiç suyun
Biraz basite kaçmış asil huyun
Bu durumunu bir kuruntu da açıklayabilir
Bense ağlarken esir edilsem edilgenim
Yok edilemez benim alın terim
Söyle neye yarar şimdi yasaklanmış iftiralar
Krallara layık sorarsan ben kimim
Bu devirde bu insanlığı bir tek senden beklerim
Yazık doğrusu ne bir gören var ne de minderin
Oturacak yer mi yok meclislerde şaklabana
Sorsan gene bir zindanda kilitli kalmış hatırana
Güven duyacağın insan ararken daha başında
Kral ne yazık ki artık senin omzunda yasaları tasarlar
Ağlama dostum o günler geri gelmez
Senin kızdığın kadar yok artık bu kederler
Anlayışsız ve gereksiz bulundu demin seferler
Bencillikten ölenin duasına katalım bir damla
Su verin şimdi hemen de gömleği kirlenmesin
Dökün yavaştan kuyuya haydi anılarımı getirin
Ben ne diyorum sen ne diyorsun be kadın
Susmadığın sürece rüyalarını bağlar uzun bir sessizlik
O sustukça anladım ki mertlik konuşma duyunca
Süslenmiş geldi yine bir tek beni görünce
Hepimizin bir anısı olamaz bu yalanlar
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!