Yine bir akşamüstü sessizliğinde,
Adaların üzerinden duvarıma yansır
Ilık ve turuncu güneş ışığı.
Eski bir romandan başımı kaldırdığımda,
Bir melek eli gibi dokunur nazikçe yüzüme.
Ve başımı çevirir ufkun sonsuzluğuna,
Mavi, sarı ve kırmızının dansına.
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta