Hayaletçilik Şiiri - Safa Emre Çetin

İşçilere rol yapmak da bir nevi sanat.
Kandırmak her gün her saat.
Sırtından para kazanmak
Ve aşındaki tuz kadarını ona kazandırmak...

Patrondan yapmacık bir kaç gülüş,
Kakao aromalı tütün kokulu nefesleriyle
Bir kaç methiye...
Sonra hadi bakalım herkes işine...

Bazen
Yeni Delhi'deki o adamın benzi gibi olur havam
Akşamüstü gibi bir tene bürünürüm.
Sonra uzadıkça uzayan
Ceylan bacaklı Afrika çocukları rengine varır da gecem
Kıymetimi anlarım ben de ülkemde
Bir anlık ölümüm olurda yaşarsam
İş kazasından gitti diyecekler.
Kükürt kokulu tenimde batarken güneş
İyi adamlığımı konuşacak birkaç kişi
Birkaç gün...