Hayalet Şiiri - Derya Avşar

Hayalet

Hiç el değmemiş güzellikler büyüttüm sana
Bütün güzellikleri kaneviçe işler gibi işledim
Dokunmaya kıyamadığım saçlarını gönlüme sardım
Uykun da bile kirpik uçlarından öptüm
Varlığımı varlığına anlam, bedel biçtim

Ama sen, sen arkanı dönüp gittin
İflahı, izahı yok bu gidişin
Dönüşü, telafisi yok bu terk edişin
Sen bana yâr değil yara oldun
Sen beni bana yabancı bıraktın
Sen benim hayallerimi çalıpta gittin

Güven terazimi yüreğinde kurdum
Özümü özüne ölümüne bildim
İhanetin kör bıçağını bileledin
Göğüs kafesimin ortasına yerleştirdin
Gözlerim gözlerindeyken harcadın
Yaralarımı yaralarınla kanattın
Bir limandan bir limana savrulmuş parçalarım

Topla benden çaldıklarını yak birer birer
Tozlarım savrulur olmadığın uzaklarda
Sen de kanarsın hiç ummadığın limanlarda
Sen bana yâr değil yara oldun
Sen beni yalnızlığımla bırakıp gittin
Sen beni bana düşman edip gittin

Gözlerin aşka açılan bir çifti tapınaktı
Cehennemi sundular
Yüreğin gönül tahtına çıkartan bir saraydı
Dünyamı başıma yıktı
Sevdan büyülü bir gizin kapılarını açtı
Aşk çıkmazı bir sokağa saldılar
Ellerin toprağı kazan bir çift kazma oldu mezarım kazdılar

Şimdi söyle bana
sen baş edebilir misin
Bir ölünün gülüşüyle
Kahkaha atarak delirişiyle
Aklından kovabilir misin
Hiç yokken bile zihninde gezişini
Ben şimdi görüyorum seni
Yaşamak isterken can çekişini
Duy son çığlığımı duy
Ben sana yar, sen bana yara oldun
Sen bana gerçek, ben sana hayal...
Hayalet oldum.
Şimdi otur hayal et...
Artık bir hayaleti göremez, dokunamazsın.
9 Aralık 2025