Hayale Şiiri - Musa Gülşen

Soğuk bi kış günü gece ayaz, ıssız ve sessiz.
Yanlızlık çığlıkları gecenin ayazını kesiyor sessiz.
Soğuk gecenin tek sıcak bakışlaı bile neşesiz.
Bilmiyorum bu ömür nasıl geçer sessiz ve sensiz.

Ey gözlerinin derinliğinde boğulduğum dilber.
Sana olan aşkımı anlatmaya ne söz ne zaman yeter.
Adını zikredince gönül çölümde kızıl bir gül biter.
Zannedermisin bu hayat senden uzakta böyle rahat geçer.

Hani hava açık, bulutludur birden bir yağmur yağar ya
Hani birşeyi çok ister söyleyemez dilin tutulur ya
Bir ana'yı düşün yavrusu için nasılda katlanır her acıya
Hissettiğim duygu budur, bunu anlayamaz yetişemezsin bu duyguya.

Hiç düşündün mü gökyüzü neden gürler ve doğaya ne der
Anldın mı şimdi bu haykırıştan sonra yağmur niye yağar.
Yüzyıllardır anlayamadı harran, fırat ne için çabalar.
Hala bu aptal ne der dersen anlayacağın şiiri bir kurşun söyler.

Belki bunu okuyunca biraz gülüp kimdir diyeceksin bu aptal
Cesaretim yok karşına çıkıpta kendimi anlatmam için dilim lal
Karşına çıkıpta seviyorum seni dediğimde içtiğim süt işte o zaman helal
Biliyorum olmayacak bende dolunay..hep böyle yarım hep böyle hilal.

Yağan yağmur bitti gül tükendi bense bitkin
Ne söner ateşin ne küllenir bir ömür boyu sürecek etkin
Seviyorum seni sende sev sakın bana duyma kin.
Ağlama gül ve benide güldür olur mu hayalim...