Hayal Meyal Şiiri - Hüseyin Ersoy

Ne harpler yaşandı bilsen gönül ülkemde
Tek yeşil yer sendin oysa solmuş kalbimde
Bu kadar yaklaşmışken kavuşmaya ellerimiz
Hiç bu kadar uzaklaşmamıştı fikirlerimiz

Gidişini izlemek zor gelecek biliyorum
Gerçekte yapmalı mıyım bunu bilmiyorum
Sıcaklığını hissederken her zerremde varlığının
Soğukluğunu kaldıramam biliyorum yokluğunun

Yazmakta kar etmiyor artık çaresizliğimi
Atamıyorum beynimi kemiren düşüncelerimi
Kalbim mi küçük sen mi büyüksün bu bedende
Ne olursa olsun çoğaltmamalıyım her hücremde

Aynalarda bile hep sen; bakamıyorum artık
Hangi boşluğun zaferisin; bulamıyorum artık
Bitsin istiyorum bu başıboş yalnızlık
Çaresizliğim yüzüme de yansıyor artık

Belki de hiç olmadın yoksun gerçekte
Belki de bir hülya bir özlemdin zihnimde
Sağnaktan bir damlaydın belki gönlümde
Hayal meyal de olsa yaşamak güzeldi seni her zerremde!