Hayal-et Şiiri - Mustafa Tunca

Uzak mavi ovalarda ara beni
Bak butun taslarin altina
Duvar diplerine
Solucanlarla, kurtlarla yoldas olmusum
Toprak olmusum, toprak.
Al beni sur yuzune...

Su olmus yurumusum bir agacin govdesine
Taa en uctaki dallarina kadar
Acan ciceginde meyva olmusum
Olmusum sonra dusmusum yerlere...

Kalem olmusum birde
Kendilerini yazmislar kagitlara benle
Beni yazmamislar hicbiryere senle
Bul beni hicbiryerde, sor beni heryerde...

Bulut olmus sikismisim yerle gok arasinda
Yagsam yere bereket
Yagmasam kendime ihanet
Yagmur olmusum sonra

Tanimadigim binlerce dudaktan, gozden, elden, yanaktan
Opmusum...
Onlarda birakmis arkasindan...isininca buhar olup gitmisim
Ara beni... bul.
Sakaryada... karanfilde... tunalida

Issiz ve islak kaldirimlarda
Yuru beni yol yol
Yorulmadan, usanmadan yuru...

Kopru olmus birlestirmisim iki ayriyi
Ustume basip gecmisler birbirlerine
Ben ayaga kalkip gecememisim
Kendimden gecmisim once
Sonra senden...
Ben bu oyunu hic cozememisim