Hayal Ediyorum! Şiiri - İlhami Seçkin

Şakağıma koydum parmağımı
Uzun uzun hayal ettim öylesine.
O güzel çocukluğumu bir bir;
Meğer ne kadar da gülşendik,
Hayal ettim uzun uzun öyle.

Görüşemediğim arkadaşlarımı
O çevik zeki şair, komutanlarımı
Askerliğimi hayal ettim öylesine.

Benim için seferber olan;
Bu güzel insanları düşündüm.
Meğer ne kadar da sabırlı.
Kimlere katlanmadılar ki! .
Kusurları “doktor” değillerdi,
Benim maskeli idi, kader işte,
Hastaya ana gibi merhametli,
Mağdur’a kardeş gibi bakarlar.
Ne yapsam, gönüllerini alsam
Her bayramda olduğu gibi,
Doya doya bir bir öpsem mi? .

Benim için didinen, uğraşan
Hayat sıhhat huzur veren
O güzel yürekli doktorlar!
Hakkınızı nasıl öderim ki.

Ya Annem; saçını süpürge eden
Dört yetim idik fakir ortalarda.
Bu günlere getirmeyi başaran,
Kahraman anneyi düşünüyorum.
Günde on defa ayağını öpmeli!
Meğer ne kadar da zalimiz.

İş arkadaşlarımı hayal ediyorum,
Ramazan, Muhammed, Mirza, ibo
Hepsi tam otuz kişiyi buluyordu,
Her biri bir altın gibiydi gerçekten,
Kadirşinas çalışkan yiğit, idiler.
Bu kardeşleri nasıl unuturum ki.

Hâla düşünüyor, hayal ediyorum..
Benim için hayatlarını ortaya koyan,
Gece gündüz bir çözüm arayan,
Bıkmadan her zaman yanımda;
Gıyasettin, Ali, İbo, Zeki ve diğer
Akrabamın, kardeşimin hakkını
Bu fedakarlığı, nasıl öderim ki.

Bu güzel Ülkemi düşünüyorum! ,
O kadar güzel bir vatan ki, cennetim!
Ya insanları; Türk, Kürt, Laz, Arap
Dini bir, kültürü bir, tarihi bir…
Hep beraber ağlar, hep gülerdik
Düşmana karşı tek yumruktuk..
Birlikte şehit, birlikte gazi olduk.
Vatanıma insanıma ne yapsam? ;
Hakkı ödesem, acaba ölsem mi? .

Film şeridi gibi, hayal ediyorum.