Gözümü açtığım ilk gün
İlk adımımda ilk konuşmamda
Annem sadece sen vardın
Hem gündüzüm hem gecemdin
Gün geçti büyüdüm büyüdükçe unuttum
Bulutlar ağlıyor bugün
Aşkımızın yokolup bitişine
Göz pınarlarımdan akan yaşlarım
Karışıyor buttan düşen damlalara
Gökyüzünü kaplayan bulutlar
Hey insan oğlu bir durda düşünsen
Nekadar şanslı bir varlık olduğunu
Seni yaratan ve koruyan bir Rabbin var
Sana rehberlik eden Resulun var
Bu yeryüzünde yalnızım diyen
Sorarım kendime neden ben
Neden etrafımda bu kadar insan varken
Neden bu kadar yalnızım
Neden bu kadar sevgiye hasretim
Neden insanları sevmeye çalışırken
Bir dileğimiz vardı
Birgün kavuşacaktık
Bir yeminimiz vardı
Hiç ayrılmayacaktık
Bir hayalimiz vardı
Gecenin bir yarısında
Uyandım yine sensizliğe
Yastığıma düşmüş bir tel saçın
Tenime sinen kokun
Bitmiyor içimdeki aşkın
Bu günlerde sonbahar
Güneşin solgun yüzüne
Ağaçların sararmış yapraklarına
Uzaklara akıp giden gözlerimle bakar dururum
Geçti yine bir mevsim
Güneşe söyleyin bugün doğmasın
Onsuz geçecek tek bir günüm olmasın
Esen rüzgar esme bugün onsuz üşürüm
Nerdesiniz buıutlar gelin beraber ağlayalım bugün
Yalnızım bugün çok yalnızım
Bendeki kalp neye yarar
İçindeki sen olmasan
Bu gözler neye yarar
Gördüğü sen olmasan
Gündüzüm gece olur
Bu ömür seni sevmekle geçecekmi sandın
Sana olan aşkımı bitmez tükenmez mi sandın
Kendini eşi bulunmazmı zannettin
Kaybedenin sen kendin olacağını düşünmedinmi
Suçlu arama sen kendinsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!