Hayal Bahçem ¹⁹⁵
Hayal bahçem benim gonca gülümü
Kavurdu samyeli gibi yar benim
Yıllarca uzattım sevgi kolumu
Kırıp yaktı acımadan yar beni
Canım dedim canım verdim eline
Misafir oldu ruh gönül evine
Unuttun mu hayalimiz nerede
Vazgeçip gitti acımadı yar beni
Çekti gitti benden hasret yoluna
Kaldım bende yalnız özlem yurdunda
Kara gözleriyle beni kuytuya
Attı gitti acımadan yar beni
Birgün olsun vaz geçmedim sevmekten
Sevgi büyüttüm emekle yürekten
Ne kazandın sevgimizi kesmekten
Kurban etti acımadan yar beni
Gerek yoktu böyle bunca yalana
Alıştırmasaydın keşke yanına
Arkadaş dost yârim olmuştun bana
Silip gitti acımadan yar beni
Kırklar dağı bakar oldum karşımda
Gürbüz’ün sevda dolmuş başında
Mutlu olsun hayal bahçem dünyada
Meclun etti acımadan yar beni
Kayıt Tarihi : 18.4.2021 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!