Bugün bir kere daha düştüm, haklısın
Bir kere daha çelme taktın hayatıma
Bir kez daha batırdın beni
Yine huzurumu kaçırdın
Ama ne yazık ki bu sondu sevgilim
Bu son gidişindi
Keşke sendeki ben`i görebilseydim
O zaman her şey daha farklı olurdu
Keşke sendeki ben`i görebilseydim
O zaman aklımdaki sorular
Cevap bulurdu
Bu kadar acıyı da çekmezdim
Belki değişmişsindir umuduyla
Aldım seni hayatıma
Bazen değişti dedim
Bazen kararsız kaldım
Bazı zamanlarda yokluğunu iliklerime kadar hissettim
Bazen de olduğun zamanı
Artık kaçmıyorum dostum diyenlerden
Bana değer vermek isteyenlerden
Artık,yalnızım demiyorum kendi kendime
Neden arkadaşım yok diye sormuyorum
Kendi kovuğumdan çıkıyorum yavaş yavaş
Sevilmeyi hissediyorum iliklerime kadar
Derdimi anlatan bir söz bulamadım
Derdimi anlatan bir şiir yazamadım
Değişik bir duygu bendeki
Ne istiyor kalbim neye üzülüyor
Hep sensizliğe ağlıyor
Hep yokluğundan şikayetçi
Hani birgün rüzgârına kapılıpta
Sana verdiğim şeyi hatırlıyor musun?
Üşüdüğünde ısınman için
Yalnız kaldığında arkadaş olması için
Bensizliği sana hissettirmemesi için
Kalbindeki boşluğu kapatmak için
Yine yanlızlık aklıma takılıyor bu akşam
Yine sensizlik yine zamanın tik takları
Yine çağrısız mesajsız telefon ekranı
Yine hayaller yine olması istenenler
Sonra sen beliriyorsun karşımda
Özlemin geliyor hemen ardından
Yalan söylemek mi daha zordur yoksa
Söylenen yalana inanmak mı?
Seni seviyorum mu daha büyük yalandır yoksa
Sana güveniyorum mu?
Hangisi yakar insanı, hangisi kül eder?
Hangisine inanır insan?
Unutursun demişlerdi zaman geçtikçe
Herşeyi unutursun,hayalini bile
Neden hâla o vakit gelmedi
Neden hâla herşey gözümün önünde
Ne zaman alışacağım sensizliğe
Son gözyaşım hangi gün akıcak?
Karanlık;
Bir kurtuluş çaresi gibi ışık
Cennet kadar sessiz,
Yaşam kadar poyrat
İnsanı yanlızlığa hazırlayacak kadar güzeldir.
Havva Yıldırım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!