Havva gelin Şiiri - Süleyman Apaydın

Havva gelin ben hiç seni
Unutmadım unutamam
İki kişiye yanarım
Biri sensin bir de anam

Ömür boyu gün görmeyen
Doya doya gülemeyen
Derdini içine gömen
Biri sensin bir de anam

Acı çektin kan tükürdün
Kimselere diyemedin
Onurundan hiç bir ödün
Göçüp gittin de vermedin

Dert çekip te ağlamayan
Kimselere duyurmayan
Sevgisi hiç azalmayan
Biri sensin bir de anam

Çok şükür ki anam sağdır
Geçmişinde kaldı kahır
Bir sen varsın kahrettiğim
Gün görmeden göçüp gittin

Havva gelin ben hiç seni
Unutmadım unutamam
İki kişi biliyorum
Gönül tahtımda oturan
Biri sensin bir de anam