Ben de bir zamanlar çocuktum,
Sokaklarda oynadım, acıktım…
Annemi üzdüm, kardeşimi kırdım…
Çocukluğumun hatıralarını şimdi
Unutursam hatırlat olur mu?
Ben de bir zamanlar öğrenciydim…
Karnım ağrırdı, ağlardım, gecikirdim…
Bazen kırardık okulu topluca…
Çaya kanala yüzmeye giderdim…
Unutursam hatırlat olur mu?
Ben de bir zamanlar delikanlıydım…
Ceketi parmağımızın ucuna takıp,
Omzumuza atardık pervasızca…
Kız tavlamanın yollarını arardım…
Unutursam hatırlat olur mu?
Ben de bir zamanlar gençtim…
Hayallerimin peşinde koşardım…
Silah ve kız sesinden ürperirdik…
Şimdi hepsi mantıksız geliyor ya…
Unutursam hatırlat olur mu?
Ben de bir zamanlar ekmeğimi,
Taştan, simitten, sudan kazanırdım…
Şimdi öğretmelik zor gelirse…
Rahata kavuşup da geçmişimi,
Unutursam hatırlat olur mu?
Gençliğimin en deli zamanında…
Olmaz dedikleri sevdaya daldım…
Sevdim, sevildim doyumsuz can buldum…
Gün gelir de can veren canı…
Unutursam hatırlat olur mu?
Sevginin meyvesi sevgili olurmuş…
Sevgiden boş yürekler nadan olurmuş…
Kıymetini bilmeyen yürekler kudururmuş…
Gün olur ya, bu kara sevdanın kıymetini,
Unutursam hatırlat olur mu?
Meyve yemek isteyen ağaç diker…
Nusubetten bıkan sabır çeker…
Olgunluğun yolu ateşten geçer…
Sevdanın ateşi ile yanıp piştiğimi…
Unutursam hatırlat olur mu?
Bu sevdadan can bulan benim…
Sevdanla anlam kazanan hayat benim…
İki kızım var, bir de sevdiğim, eşim…
Sizi ne kadar çok sevdiğimi,
Unutursam hatırlat olur mu?
Gün geldi hayatı hiçe saydık…
Gün geldi parayı pula saydık..
Gün geldi haksızlığa beraber kaydık…
Allah’a senin için verdiğim sözleri…
Unutursam hatırlat olur mu?
Gün oldu bir lokmayı yarıya bölüştük…
Gün oldu bir simidi ikimiz kırıştık…
Gün oldu bir bardak çayı beraber içtik…
Yokluklardan varlığa geldiğimizi,
Unutursam hatırlat olur mu?
Hayali olduğunca yaşarmış insan…
Hayali biterse de ölürmüş inan…
Bizim hayalimiz de her zaman…
Pembe panjurlu, geniş bahçeli bir ev…
Unutursam hatırlat olur mu?
Tek tek geldik dünyaya can bulduk…
İki candık memlekette bir can olduk…
Canlar saçıldı dört bir yana savrulduk…
Evde yollarını gözleyen biri olduğunu,
Unutursam hatırlat olur mu?
Söz vardır, ok gibi, dosdoğru, yalansız…
Hayat vardır, sade, dürüst, riyasız…
Yürek vardır, sevdalı, korkusuz, pervasız…
İnsanı insan yapanın sevgi olduğunu,
Unutursam hatırlat olur mu?
Zorluğu de gördük seninle, kolayı da…
Belaların ortasındaydık bazen kıyıda…
Feda edilen canlar toplanmıyor sayıda…
Uzun ya da kısa, geçtiğimiz yolları,
Unutursam hatırlat olur mu?
Sevda sözlerini söylemek yürek ister…
Dönülmez yollara girmek cesaret ister…
Bu deli senin yollarına ölmek ister…
Efsane sevdama dair tüm sözlerimi,
Unutursam hatırlat olur mu?
İdeal dedik, vatan dedik, bayrak dedik…
Bu vatanda, bayrağın gölgesinde gürledik…
Ayrı kaldığımız dostlarımızı özledik…
Sevdamızın üstünde sevdalar olduğunu,
Unutursam hatırlat olur mu?
Bu topraklar güzel, yaşanası sevda güzel…
Bu sevdayı bu topraklarda yaşamak güzel…
Omuz omuza verip zorlukları aşmak güzel…
Zorlukların sonunda güzellikler olduğunu,
Unutursam hatırlat olur mu?
Bazen dalarız dünyanın bin bir türlü derdine…
Dünya malı tatlıdır, çeker bizi kendine…
Süslü püslü, gözleri fettan, şeytan birine,
Sözüne kanıp da ”seni seviyorum” demeyi,
Unutursam hatırlat olur mu?
Bizi yaratan, can veren, kudret Sahibi,
Bizi biz yapan, ayaküzeri gezdiren…
Malıyla azdıran, dertleriyle bezdiren,
Bir gün yalan dünyada yaratılış gayemi,
Unutursam hatırlat olur mu?
28515-MANİSA
Kayıt Tarihi : 1.6.2015 11:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!