Hatırlarım Şiiri - Selcuk Arısoy

Hatırlarım çocukluğumu az biraz,
Tozlu çamurlu köy yollarında,
Bayramlar bayram tadında,
Eş-dost, hısım- akraba…
Muhabbetle; ya sobanın başında,
ya da bir ağacın gölgesi altında.

Hatırlarım çocukluğumu az biraz,
Yokuş aşağı tekerlek yarışları bir yana,
Devedikenleri ile savaşırdık tahtadan kılıçlarımızla.
Her evde salıncaklar yükselirdi semaya.

Hatırlarım çocukluğumu az biraz,
Ekmek yapılırdı tandırda,
Yanında ayran,
Güneş anne sıcaklığında.

Hatırlarım çocukluğumu az biraz,
Sığırların dönüş vakti,
Akşamüstü,
Dört gözle beklerdik,
Mutluluğa asılırdık sanki kuyruklarında.

Hatırlarım çocukluğumu az biraz,
Bir araya geldik mi aydınlanırdı geceleri dünya.
Saklambaç olurdu korku ve heyecan,
Onları arar bulurduk kahkahalarla.

Hatırlarım çocukluğumu az biraz,
En güzel hayaller anlatılırdı yer yataklarında,
Sabahları horozların sesi eşlik ederdi günaydınlarımıza.
Ne sevmiş herkes birbirini o zamanlar tertemiz pakça.

Hatırlarım çocukluğumu az biraz,
Gülünce gözlerimin içi parlardı,
Birini seviyorsam bakışlarımdan anlardı,
Sevgim öyle içten öyle candandı.

Hatırlarım çocukluğumu az biraz,
Büyüklerin küçük hesaplar peşinde koştuğunu bilmeğim zamanlardı.