Hatırlar mı? Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir sabah,
Gölgesini kaybetmiş
bir sokakta yürüdüm.
Adımlarım, eski bir şarkının
ritmini arıyordu,
Ama nota yoktu,
Sadece suskunlukla örülmüş
bir melodi.

Zaman,
Bir tespih gibi elimden kaydı,
Her tanesi bir hatıra,
Ama ipi kopmuştu,
Dağıldı hepsi avuçlarımda.

Bir pencere vardı,
Camında buğulanmış bir özlem,
İçeriden dışarıya değil,
Dışarıdan içeriye bakan bir yalnızlık.

Seni sordum rüzgâra,
Ama cevabı bir yaprakla getirdi,
Kırık, savrulmuş,
Ve hangi ağaca
ait olduğu belirsiz.

Kalbim,
Bir eski harita gibi kıvrıldı,
Yollar silinmiş,
Yönler unutulmuş,
Ama bir işaret hâlâ
seni gösteriyor.

Dedim ki:
Bir gün döner mi rüzgâr,
Unuttuğu yönü hatırlar mı?
Belki bir iz,
Belki bir sessizlik,
Belki de sadece
bir dua kalır geriye.