Anlamsız bir sancı bu, Derinliklerimde hissettiğim. Ben, beni tanıyamıyorum da artık. Sen nasıl anlayacaksın. Seni son gönderişimdi, Çekip giderken , arkama bile bakmadığım. Hüznümü de aldım terkime. Heybem dolu, Alacaklarımı da doldurdum içine. Ökelerimi savurdum, son kez. Esen rüzgarların yelesine. Sen dağıldın, kayboldun. Bir duman bulutu gibi. Artık.. Ne gök mavi, Nede sen gri, Hatırlanmayacaksın bile.
18.02.2020
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta