Hatırla emi Şiiri - Murat Ülkü

Bir gece yarısı olur da kalbin unutmazsa beni,
Beni hatırla emi…
Uykusuz gözlerimden süzülen her damla yaşta,
Gölgemi ara,
Her ıssız kuytuda, loş bir ışıkta.
Hatırla beni,
Sana uzattığım titreyen ellerimi,
Ve sensizliğin acısıyla,
Cehennem atesinde yanan ruhumu.

Zaman dursa da, anılar döner geriye,
Dalar kaybolup giden yılların içine,
Hatırla her anı,
Her sözü, her tebessümü, hatırla beni,
Yüreğime saplanan o keskin hüznü.
Belki bir rüzgar, getirir sana kokumu,
O zaman anlarsın beni,
Ve nasıl özlediğimi seni...

Gözlerimden süzülen her damla yaşta sen,
Sanki yanı başımda, tenimde gezen sen.
Umutlar solar gider, bir sen kalırsın baki,
Yüreğimde açan gonca, ömrümün tek gerçeği.

Geceler şahit,
Ve şahit sessizliğin fısıltıları,
İçimde birikmiş acının derin sızıları.
Her solukta adın,
her nefeste sen,
Unutulmaz bir yara,
kanayan bir matem.
Nehirler coşsa da, dağlar devrilse de yerinden,
Yine de unutmam seni, bil ki sana sevgim derinden.

Gözlerim deniz feneri,
Umutsuzlukla döner durur.
Kalbimin harabesinde,
Yine de adın yankılanır.

Rüyalarımda bile sen,
Peşimden gelen bir gölge.
Anılarla örülü kalbimde,
Sana ayrılmış boş bir köşe.

Hatırla o son anı, gözümdeki nemi,
Sanki bir daha hiç olmayacakmış gibi,
Güneşin batışı,
Gölgelerin uzayışı,
Yüreğimin sensizlikle boğuluşu.
Belki bir gün dönersin, belki bir umut,
Ya da, avutur ruhumu sonsuza dek bu acı.

Hatıralar şimdi bir sis perdesi,
Ulaşılmaz, dokunulmaz,
Her nefeste adın, bir yankı misali,
Sükut gecelerde çığlık, çığlık isyan.
Bekleyiş, bir ömürden çalınmış zaman,
Sensizlik, her anı katlime ferman.

Yine de hatırlamalısın, bu garibi,
Senin dalına dikenine takılmış bir bülbül gibi.
Ötüşüm sana,
feryadım sana, her şeyim sana,
Unutma beni,
bu sonsuz aşkın uğruna.
Bir gece yarısı olur da kalbin unutmazsa beni,
Beni hatırla emi…
Sonsuza dek beni hatırla emi...

Gönül bağından kopmayan bir güle benzemiş,
Her nefesimde adın, her damarımda hasretin gezmiş.
Bir sevda ki bitmez tükenmez, bir ömür Adanmış,
Unutma beni,
bu aşka şahit olsun tüm kâinat.
Ruhumda yankılanır sesin, her an adını hecelerim,
Gözlerimden süzülen her damla yaşta seni özlerim.
Ne mesafeler engel, ne zaman unutturur seni,
Sonsuza dek beni hatırla,
tıpkı ben seni hatırladığım gibi...

Beni hatırla emi,
Kalbin çırpınırsa nedensiz bir sızıyla,
Beni hatırla,
Her nefeste, her anında.
Yokluğumun yankısı düşerse odalara,
Sessizliğin çığlığında beni duy,
Uzak diyarlardan gelen bir fısıltıda.
Hatırla beni,
Yarım kalan düşlerimizi,
Ve aşkımızın korlaşan küllerini,
Zamansız savrulan bir rüzgarda...

Bir sabah uyandığında, güneş doğsa da sensizliğe,
Gözlerin ararsa beni bilinmez bir yüzde,
Gecenin karanlığında yıldızlar titrerse hasretle,
Beni an, her kayan yıldızın düşüşünde.
Hatırla beni,
Yine de gelmezsem, bil ki son nefesimde,
Seni fısıldadım, en son kelimemde,
Ve kalbim, hala seninle atıyor, bedenim toprakta...