Hatırla . Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Canını canından hep öte sayan
Yoluna baş koyan, ben(d)im hatırla
Binlerce dert katıp sevdama kıyan
Bu sevdaya düşman, sendin hatırla

Seni bilmem ama benim sözüm hak
Sözümün delili saçımdaki ak
Aşka ve sevdaya korkaksın korkak
Sen de sevdin diye kandım, hatırla

Ne yalan var dedin, ne sözler verdin
Bitmedi bir türlü ne ise derdin
Sevda ise Sevda, sen bende gördün
Ben seni benimsin sandım, hatırla

Söyle benim sen de yerim yok muydu
Bir tebessüm etsen, bana çok muydu
Ettiklerin reva mıydı, hak mıydı
Sevdam ben Mecnun'a döndüm, hatırla

Gidince bırakıp baharda yaz da
Yüreğimde ateş, içerim közde
Temmuz ortasında kaldım ayazda
Ben ateş içinde dondum, hatırla

Derdini, tasanı aldım bölüştüm
Yeter ki gül diye sana çalıştım
Her kahrına sevdam, için alıştım
Gittin yandım, geldin söndüm, hatırla

Unutursun derdin, öğüdün boşa
Unutmam diyerek geldim bu yaşa
Seni unuttuğum; an değil! haşa
Dakika, saniye andım, hatırla

Sen bana kızsan da, sitem etsen de
Yüzüstü bırakıp çekip gitsen de
Beni yok saysan da ve unutsan da
Hatırla sevdiğin, bendim hatırla
Benim tek sevdam sen! sen/din, hatırla