Hatırını Yitirenler Var Bende

Söyleyin hangi acımdan bahsedeyim şimdi ben?
Veya hangi kanayıpta sızılayan yaramı sarayım?
Giden yâre mi üzüleyim, bir hiç uğuruna silen;
Ahbama mı?

Her ikisi de çok güvendiklerim;
Her ikisi de can dediklerim...
Şimdi eyvah deseler;
Hatırını yitirenler var bende...

Ben yâre can dedim;
Ötekine ise gardaş;
Hiçbir kimseye hiçbirine laf ettirmedim...
Ardımdan dostça bıçaklayıp;
Hatırını yitirenler var bende...

Şimdiden sonra tek birine laf etseler;
Ancak başım eğilir, sesim kısırlır,
Bedenim bir boşluğa sığınır...
Çünkü hatırını yitirenler var bende...

Bazı büyüklerim var benimle övünen,
Bazı insanlar, karekterler var beni sevmeyip;
Seviyor gibi görünen, görüntü verenler...
Haberim yok ki, etrafımı çevirmiş sahte yüzler...
Bayram mı? Bayramımı yitirenler var bende...

Off, off Şair Yusuf daha yeni yeni uyanıyor;
Gerçekleri yeni görüp, gözünü büyülüğen;
Kara perdeyi yeni açıyor...
Her bir şeyini yitirenler var bende...

" HATIRINI YİTİRENLER VAR BENDE! "