gönlüme yar olan birisi vardı
ah onu eller değil toprak aldı
bahtımın güneşi soldu karardı
duvarda ki resmi hatıra kaldı
her an gelecekmiş gibi beklerim
geçmiyor günler sensiz inan yarim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var